Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

Αφού δεν καταλαβαίνεις, απλώς κοίτα… Η κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα

Είναι τέτοια η απογοήτευση, για το πως καταντήσαμε αυτή τη χώρα, που ούτε ελπίδα έχω πια, ούτε και όρεξη να γράψω κάτι.

Τι να πεις πλέον, τι να σχολιάσεις, τα όσα απίθανα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια, δεν τα χωράει ανθρώπου νους, και ας αφήσουμε τα "εγώ τα έλεγα", "εγώ τα έβλεπα" και όλα τα σχετικά.

Η ουσία είναι ότι όλοι αυτοί οι απίθανοι που μας κυβέρνησαν, και οι τωρινοί στο ποσοστό τους, έχουν τόσες ευθύνες όσες και μεις (όχι όλοι και όλοι το ίδιο) που τους δώσαμε και ξαναδώσαμε την ευκαιρία να απολαύσουν τα αγαθά της εξουσίας τους, αδιαφορώντας για τη χώρα και το λαό.


Θα μου πεις τι να κάναμε; Να είχαμε σεβασμό, στον εαυτό μας, να είχαμε κοινωνική συνείδηση, να απαιτούσαμε αντί ρουσφέτι, δίκαιη αντιμετώπιση για όλους, αντί να εκμεταλλευτούμε τη θέση μας για να πλουτίσουμε, να κάναμε τη δουλειά μας όπως πρέπει, να μην ανεχόμαστε κομματικούς στρατούς και σκάνδαλα, να μη δεχόμαστε να στρέφουν τη μια τάξη εναντίον της άλλης, να είμαστε πιο έξυπνοι αντί για πονηροί.

Από τη στιγμή που ήδη έχουν φύγει από την Ελλάδα τετρακόσιες χιλιάδες από τους πιο ικανούς νέους και η χώρα κυβερνάται με Νόμους, που μας στέλνουν οι δανειστές με mail, έχουμε τελειώσει.

Οι ρομαντικοί ή οι βολεμένοι ας βλέπουν φως...

Εγώ, προτιμώ να ανεβάζω φωτογραφίες στο Facebook και να γράφω το μυθιστόρημα μου, που μάλλον θα είναι έτοιμο τον άλλο μήνα.

Αναδημοσιεύω δυο κείμενα που λένε πολλά, με εκφράζουν, συμφωνώ σχεδόν με όλα από αυτά που γράφουν, αν έχετε χρόνο διαβάστε τα.

Prefadoros

Αφού δεν καταλαβαίνεις, απλώς κοίτα… ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ

Πράγματι, δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίσεις μια συστηματική επικοινωνιακή καταιγίδα. Ένα βομβαρδισμό με μισές αλήθειες και καλοφτιαγμένα ψέματα που στόχο έχουν να δημιουργήσουν ένα σοκ για το παρόν σου και δέος για το αβέβαιο μέλλον σου. Αποσταθεροποιημένος, φοβισμένος και εξοργισμένος είσαι πια του χεριού τους και έτοιμος να  στραφείς εναντίον όποιων σου υποδείξουν ως υπαίτιους της καταστροφής σου. Κατ αρχήν εχθρός σου είναι το δημόσιο, μετά οι φορτηγατζήδες  και οι ταξιτζήδες, έπειτα οι φαρμακοποιοί, μετά οι αγρότες, οι συνταξιούχοι και τέλος εσύ ο ίδιος, γιατί όπως σου είπαν «μαζί τα φάγαμε».

Πάνω απ όλα σε έκαναν να πιστέψεις ότι αυτοί ενδιαφέρονται για τη σωτηρία σου, ότι σχεδιάζουν προγράμματα διάσωσής σου και πως δε σώζεσαι γιατί  εσύ είσαι ανίκανος να τα εφαρμόσεις. Όμως, μετά από 6 χρόνια εφαρμογής τέτοιων προγραμμάτων και μάλιστα από κυβερνήσεις που καλύπτουν ολόκληρο σχεδόν το πολιτικό φάσμα, αναρωτήθηκες άραγε μήπως δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζουμε ; Μήπως τελικά ο στόχος των προγραμμάτων δεν είναι η διάσωση αλλά η αέναη ανακύκλωση της οικονομικής/ πολιτικής/ εξάρτησης  της χώρας; Μήπως;…

Μήπως, όλη αυτή η αποθέωση των δυνατοτήτων του «αόρατου χεριού της αγοράς» που καθημερινά σου σερβίρουν και συ έχεις θεοποιήσει περιγράφει απλώς τη δυνατότητα των ισχυρών να (σου) βάζουν χέρι και συ  να πρέπει να είσαι χαρούμενος κι από πάνω, γιατί:

ξεπούλησες τα αεροδρόμιά σου στο γερμανικό δημόσιο
το λιμάνι σου στο Κινεζικό δημόσιο
τις τηλεπικοινωνίες σου στο γερμανικό δημόσιο

Αναρωτιέσαι μήπως, τι είδους εταιρίες παζαρεύουν να πάρουν τζάμπα

Τα υπόλοιπα λιμάνια
Τα νερά (ύδρευση και υδροηλεκτρικά)
Την ενέργεια (υποδομές, κοιτάσματα)
Τους δρόμους
Τους σιδηροδρόμους

Μήπως όλοι αυτοί οι επενδυτές δεν είναι εταιρίες που εκπροσωπούν ξένα δημόσια (γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά, ρωσικά κλπ ) συμφέροντα.  Μήπως σε τελική ανάλυση, λέμε μήπως, το σύνθημα για λιγότερο κράτος αφορά τα κράτη- παρίες του διεθνούς συστήματος όπως ακριβώς διαμορφώνεται το ελληνικό κράτος;

Μήπως έχεις παραμυθιαστεί για το λίγο-  ελάχιστο αμερικανικό κράτος; Για σκέψου. Θα υπήρχαν  τα αμερικανικά σπουδαία πανεπιστήμια δίχως τις αστρονομικές έμμεσες ή άμεσες επιχορηγήσεις του αμερικανικού κράτους- κυρίως του πενταγώνου;

Θα υπήρχε άραγε το κοινωνικό δίκτυ στη Γερμανία των 120 ασφαλιστικών ταμείων με την κρατική ετήσια επιχορήγηση των 60 δις ευρώ; θα υπήρχε στοιχειώδης  κοινωνική συνοχή  στη Γαλλία (των 6 εκατομμυρίων μουσουλμάνων) αν το κράτος δεν παραβίαζε  το περιβόητο σύμφωνο σταθερότητας;

Κι αν αυτά δεν μπορείς να τα δεις, είναι τόσο δύσκολο να καταλάβεις πως οι κυβερνήσεις που εξέλεξες ακολούθησαν  και ακολουθούν επ ακριβώς τις οδηγίες των δανειστών; τι φταίει λοιπόν και δεν έρχεται η ανάκαμψη;

Μήπως τα μεροκάματα, που πρέπει να γίνουν Ινδίας για να αποκτήσει η χώρα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα;
Μήπως οι συντάξεις, που πρέπει να κοπούν για δωδέκατη φορά έτσι ώστε να απαλλαγούμε στα γρήγορα από το βάρος μιας αντιπαραγωγικής γενιάς υπερηλίκων;
Μήπως δεν προχωρά γρήγορα το ξεπούλημα- και για αυτό στο τρέχον τρίτο μνημόνιο  η αριστερή κυβέρνηση ετοιμάζεται να παραδώσει τη διοίκηση του Ταμείου ξεπουλήματος κατ ευθείαν σε ανθρώπους των δανειστών;
Μήπως δε δουλεύει ο εισπρακτικός μηχανισμός και για αυτό παραδόθηκε στους δανειστές, ανεξάρτητη από το ελληνικό κράτος η Γ.Γ. Δημοσίων Εσόδων;
Μήπως φταίνε τελικά οι αγρότες με τα Καγιέν και τις Ρωσίδες; Αυτοί άραγε ευθύνονται για την αποδιάρθρωση του πρωτογενούς τομέα;

Καθώς σου τρέχουν τα σάλια από τα επιτεύγματα της Ευρωπαικής Ενωσης και του ευρώ που είναι το φετίχ σου, σκέψου αν ένα νόμισμα αρκεί για μια πολιτική ένωση και  αν  σ αυτήν την Ευρωπαική Ενωση υπάρχει ίχνος «κοινότητας» στην εξωτερική πολιτική και άμυνα, αν υπάρχει κάτι  από αυτό που οι εταίροι και δανειστές σου ονομάζουν «κοινοτική αλληλεγγύη».

Τι ακριβώς υπάρχει, μπορείς να το δεις καθαρά – αν ανοίξεις τα μάτια σου-- στον τρόπο που οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν ο καθ ένας για την πάρτη του το προσφυγικό ζήτημα. Μπορείς να δεις και ποια μοίρα σου επιφυλάσσουν. Φταίει άραγε το περισσότερο ή το λιγότερο ελληνικό κράτος, φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ ή οι προηγούμενοι που η Ελλάδα βρίσκεται σ αυτό το γεωγραφικό σημείο και οι Εταίροι της θέλουν να την μετατρέψουν σε υγειονομική ζώνη εκατοντάδων χιλιάδων ψυχών;

Φοβισμένος από το παρόν σου και τρομαγμένος για το μέλλον σου δεν αναζητάς λύσεις. Κοιτάς το ευαγγέλιο των μνημονίων χωρίς καν να το έχεις διαβάσει και δίχως να το κατανοείς και τοποθετείσαι ανάλογα με τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις σου αναζητώντας ταυτόχρονα την άκρη με το γκουβέρνο. Αν δεν έχεις άκρη- η κυβέρνηση φταίει που δε ν εφαρμόζει σωστά τις οδηγίες. Αν έχεις, φταίνε οι υπόλοιποι που αντιδρούν.

Μπορείς να σκεφτείς έστω για μια στιγμή πως ίσως η ευθύνη των ανίκανων και διεφθαρμένων κυβερνήσεων που εξέλεξες είναι το γεγονός πως εφαρμόζουν επ ακριβώς τις οδηγίες για την καταστροφή σου;

Αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζεις;  Έχεις στοιχειώδη γνώση της ιστορίας του τόπου σου; Γνωρίζεις ότι η ιστορία αυτής της χώρας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία του χρέους της; Έχεις υπόψη σου πως ενίοτε τα τοκοχρεολύσια δεν ξεπληρώνονται μόνο σε χρήμα; Σε ανησυχεί ότι δεν πετούν τα  πολεμικά αεροσκάφη που χρυσοπλήρωσες και τις μίζες τους γιατί δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για τακάκια  φρένων; Θεωρείς ότι είσαι Ευρωπαίος  δεν έχεις «εχθρούς» και θα σε προστατέψουν οι φίλοι σου; Με τι αντάλλαγμα, άραγε;

Ακροβατείς κατά πως σε βολεύει ανάμεσα στον τζάμπα εθνικο-πατριωτισμό  και την ευρω-λιγούρα ψάχνοντας να βρεις  απάγκιο. Από τη μια Ελληνάρας που τα ξέρει όλα απ την άλλη ξυπασμένος κοσμοπολίτης πρόθυμος να αναθέσει τις υποθέσεις του στους (Γερμανούς και άλλους) τεχνοκράτες. Σου διαφεύγει ωστόσο, ότι  και στη μια και στην άλλη περίπτωση, δεν είσαι τίποτε παραπάνω από το αποτέλεσμα της συντριβής που επέφερε η κρίση στην κοινωνία της χώρας. Και όσο  αδυνατείς να δεις και να αντιμετωπίσεις τη συντριβή σου  τόσο   οι «αναλύσεις» και οι  απαιτήσεις σου για μια πολιτική πρόταση διεξόδου θα ακούγονται σαν εκκλήσεις για έναν  «καταλληλότερο» δημοσκοπικά  (Γ. Παπανδρέου, Παπαδήμο, Σαμαρά, Βενιζέλο, Τσίπρα) Μεσσία.

Και παρ’ όλα αυτά επιμένεις, γιατί είσαι, δυστυχώς, η γενιά που θα «πεθάνει» χωρίς να έχει καταλάβει το γιατί…

http://www.topontiki.gr/article/158737/afoy-den-katalavaineis-aplos-koita

Η κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα Pitsirikos

Θεωρητικά, σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν αντιδράσεις για το Ασφαλιστικό, με τους αγρότες να είναι στα μπλόκα και τους άλλους επαγγελματικούς κλάδους να διαδηλώνουν και να απεργούν. Παράλληλα, υπάρχουν αντιδράσεις από τους κατοίκους για την δημιουργία του hot spot για τους πρόσφυγες στην Κω, όπου παίζει απόψε ο Σπύρος Γραμμένος, και να πάτε να τον δείτε γιατί είναι υπέροχος. Αλλά τι πραγματικά συμβαίνει στην Ελλάδα σήμερα;

Αυτό που συμβαίνει είναι πως εφαρμόζεται το Μνημόνιο που ψήφισαν το περασμένο καλοκαίρι παρέα ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.

Στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, οι Έλληνες δεν έβαλαν ούτε ένα αντιμνημονιακό κόμμα στη Βουλή· ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή, για διαφορετικούς λόγους -που δεν μπαίνω στον κόπο να εξηγήσω- δεν μετράνε.

Οπότε, ποιος διαδηλώνει σήμερα στην Ελλάδα ενάντια σε όσα προβλέπει το Μνημόνιο, αφού οι πολίτες ψήφισαν τα κόμματα που ψήφισαν το Μνημόνιο που εφαρμόζεται;

Αυτοί που διαδηλώνουν σήμερα στην Ελλάδα είναι οι καναλάρχες.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υποτίθεται πως θα δώσει κάποιες τηλεοπτικές άδειες πανελλαδικής εμβέλειας, για να υπάρξει «κάθαρση του τηλεοπτικού τοπίου».

Βέβαια, δεν θα υπάρξει καμία κάθαρση του τηλεοπτικού τοπίου.

Η κυβέρνηση παλεύει με το νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες έναν χρόνο τώρα.

Η δικαιολογία πως το νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες δεν το έφτιαξαν οι εταίροι γιατί δεν ήταν στο Μνημόνιο και πως η ελληνική κυβέρνηση δεν ξέρει να φτιάχνει νόμους μόνη της -χαχαχαχαχαχαχαχα- δεν με πείθει ιδιαίτερα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει τις συμφωνίες με τους δικούς του ολιγάρχες για τις τηλεοπτικές άδειες και θέλει να αφήσει τους άλλους ολιγάρχες απέξω.

Και πρέπει κάποιος να είναι εντελώς ζώον, για να μην βλέπει πως η κυβέρνηση προσπαθεί να κάνει τη συμφωνία που πιστεύει πως θα την κρατήσει περισσότερο χρόνο στην εξουσία, ενώ κάποιοι κυβερνώντες -παίζοντας το παιχνίδι με τις άδειες- θα βγάλουν και πολλά χρήματα. Σε καλή μεριά.

Φυσικά, οι ολιγάρχες που βλέπουν να χάνουν την πανελλαδική άδεια για το παράνομο κανάλι τους, αντιδρούν και προβάλλουν αβέρτα όποια κινητοποίηση γίνεται κόντρα στα μνημονιακά μέτρα που θέλει να περάσει η κυβέρνηση, αν και μέχρι πρόσφατα τα κανάλια τους παρουσίαζαν όλους τους απεργούς και τους διαδηλωτές περίπου σαν τρομοκράτες.

Βέβαια, πρέπει να είσαι εντελώς βλάκας, για να μην θυμάσαι πως, πριν από το δημοψήφισμα του περασμένου Ιουλίου, οι καναλάρχες ήταν όλοι υπέρ του ΝΑΙ· όπως ήταν και ο Τσίπρας, βέβαια, αλλά μας το έκρυβε και το έπαιζε φανατικός του ΟΧΙ.

Δηλαδή, οι καναλάρχες ήταν υπέρ του Μνημονίου.

Οπότε, είναι κάπως περίεργο τώρα να χαίρονται τόσο πολύ με τις απεργίες, τις διαδηλώσεις και τα μπλόκα, αφού η κυβέρνηση θέλει να εφαρμόσει όσα προέβλεπε το ΝΑΙ που ήθελαν και οι ολιγάρχες/καναλάρχες.

Επίσης, είναι περίεργο κλάδοι και συνδικαλιστές που ήταν υπέρ του ΝΑΙ -το είχαν δηλώσει μάλιστα ξεκάθαρα με ανακοινώσεις τους-, να διαδηλώνουν τώρα κατά του Ασφαλιστικού που προβλέπεται από το Μνημόνιο που τόσο ήθελαν οι ίδιοι.

Και αυτοί που διαδηλώνουν στους δρόμους και στα μπλόκα;

Εντάξει, πάντα χρειάζονται οι κομπάρσοι σε ένα έργο, για να δείχνει πλούσια η παραγωγή.

Δεν μπορούν να πάνε στα μπλόκα ο Μπόμπολας και ο Αλαφούζος, οπότε πάει ο Μήτσος από την Βέροια, νομίζοντας πως κάνει επανάσταση που περιμένει σαν πουτανάκι μέσα στο κρύο για να μιλήσει στο λαμόγιο τηλεδημοσιογράφο -που είναι το πουτανάκι του καναλάρχη- και να του πει με πολύ οργισμένο ύφος «Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση, κύριε αποτέτοιε μου».

Οι καναλάρχες πιέζουν την κυβέρνηση με την προβολή των διαδηλώσεων, η κυβέρνηση πιέζει τους καναλάρχες με τις άδειες.

Καναλάρχες και κυβέρνηση θα τα βρουν και θα πάρουν αυτό που θέλουν, ενώ ο μαλάκας ο Μήτσος θα βλέπει το Ασφαλιστικό να περνάει τον Δεκαπενταύγουστο που δεν υπάρχουν ειδήσεις, γιατί δεν υπάρχουν διαφημίσεις.

Άσε που ο Μήτσος μπορεί, εκτός από τα χωράφια, να έχει και τίποτα δωμάτια, οπότε δεν τον παίρνει να διαδηλώνει αυγουστιάτικα, γιατί θα χάσει τα λεφτά από τους τουρίστες.

Μαλακία της κυβέρνησης που περνάει το Ασφαλιστικό τώρα που έχουν ένα …κενό στις ασχολίες τους οι αγρότες. Αλλά ποιος να ξέρει από αγροτικά θέματα μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Φλαμπουράρης ή η Γεροβασίλη;

Εν τω μεταξύ, υποτίθεται ότι έχει ξεσηκωθεί ο τόπος αλλά κανείς δεν έχει προσέξει πως τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν διαδηλώνουν γιατί κι αυτά ψήφισαν το Μνημόνιο, αν και τώρα λένε πως δεν τους αρέσει το Ασφαλιστικό.

Ανοησίες, όλοι ξέρουμε πως, αν ήταν κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία, θα ψήφιζε το Ασφαλιστικό και δεν θα το ψήφιζε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Άλλωστε, μαριονέτες της Μέρκελ στο προτεκτοράτο είναι όλοι αυτοί. Μαριονέτα ο Τσίπρας, μαριονέτα και ο Μητσοτάκης.

Διαδηλώστε τώρα εσείς για το ποια μαριονέτα προτιμάτε. Προσέξτε, όμως, πως διαδηλώνετε μαζί με τους Πατούληδες και με την κυβέρνηση να …στηρίζει τις αντιδράσεις εναντίον της. Αυτό μάλλον θα έπρεπε να σας βάλει σε κάποιες υποψίες.

Στο θέμα των προσφύγων έχουμε το φαινόμενο η Ελλάδα να θέλει Νόμπελ Ειρήνης για τους πρόσφυγες αλλά να μην θέλει τους πρόσφυγες. Βέβαια, ούτε οι πρόσφυγες θέλουν την Ελλάδα γιατί δεν θεωρούν πως η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη και λένε «εμείς θέλουμε να πάμε στην Ευρώπη».

Από την άλλη, η Ελλάδα μπορεί να πάρει το Νόμπελ Ειρήνης επειδή σώζει τους πρόσφυγες από τον πνιγμό αλλά θα το πάρει, από τα χέρια αυτών που δεν θέλουν τους πρόσφυγες στην χώρα τους, τους παίρνουν τα χρήματα και τα χρυσαφικά, και λένε στην Ελλάδα να πνίγει τους πρόσφυγες.

Δηλαδή «σας δίνουμε Νόμπελ επειδή σώσατε τους πρόσφυγες που θέλουμε να πνίξετε». Τέλειο;

Γενικά, το θέμα των προσφύγων είναι κάπως μπλεγμένο γιατί η υποκρισία κυβερνήσεων και πολιτών έχει φτάσει στον ουρανό.

Αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα.

Νομίζω πως η Ελλάδα χρειάζεται τώρα μια μεγάλη και ριζική αλλαγή.

Τι θα λέγατε να κάνετε πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη;

(Ναι, κλαίω από τα γέλια.)

http://pitsirikos.net/